W dniu 9 kwietnia 1944 roku prawie 150 bombowców 8. Armii Lotniczej zostało wysłanych w celu zbombardowania fabryk lotniczych firmy Focke Wulf w Rumii i Malborku. To był najdłuższy do tej pory lot bojowy amerykańskich bombowców stacjonujących w Wielkiej Brytanii. 457 Grupa Bombowa straciła 3 samoloty w wyniku wściekłych ataków niemieckich, zarówno w trakcie przelotu nad cel, jak i w drodze powrotnej. Droga przelotu biegła nad Morzem Północnym przez Danię, a potem wschodnim korytarzem nad Morzem Bałtyckim. Wiele samolotów kończyło misję z powodu fatalnych warunków atmosferycznych. Gdy pozostałe dotarły do celu, pogoda poprawiła się. Pomimo licznych ataków przeciwnika, rezultaty bombardowania były zadowalające. Ze składu 457 Grupy poległo 14 lotników, a 18 dostało się do niewoli.
Jednym z zestrzelonych samolotów, wracających z misji, był Boeing B-17G o numerze seryjnym 42-97465, pilotowany przez porucznika Roberta Walkera. Widziano, jak samolot spadał, najpierw odpadło i rozbiło się lewe skrzydło, później bombowiec rozpadł się na drobne kawałki. Większości członków załogi udało się na czas opuścić samolot.
– Pilot – Robert K. Walker – poległ we wraku samolotu;
– drugi pilot – J. B. Latham – wyskoczył na spadochronie, dostał się do niewoli;
– nawigator – Frank S. Jackson – wyskoczył na spadochronie, dostał się do niewoli;
– bombardier – Marlin D. Greenawałt – wyskoczył na spadochronie, dostał się do niewoli;
– radiooperator – David M. Gerber – wyskoczył na spadochronie, dostał się do niewoli;
– mechanik pokładowy – Lionel W Havlas – wyskoczył na spadochronie, dostał się do niewoli;
– lewy boczny strzelec – Leland E. Mills – wyskoczył na spadochronie, dostał się do niewoli;
– prawy boczny strzelec – Kneeland I. Parshley – wyskoczył na spadochronie, został ostrzelany przez myśliwce podczas opadania, zmarł w wyniku rozległych ran;
– dolny strzelec – Frank L. Croft, Jr. – wyskoczył na spadochronie, dostał się do niewoli;
– strzelec ogonowy – Bruce L. Kustaborder – wyskoczył na spadochronie, znaleziony na ziemi martwy.
Polegli lotnicy zostali pochowani na lokalnych cmentarzach, po wojnie ich ciała zostały ekshumowane i zabrane z Polski przez amerykańską misję wojskową.
Szczątki samolotu, dzięki którym udało się zidentyfikować samolot i członków załogi, odnalezione zostały w pobliżu Osiek Lęborskich, nieopodal miejsca, w którym usytuowana jest ta tablica. Teren ten wchodzi obecnie w skład zasobów Lasów Państwowych Nadleśnictwa Choczewo.
Informacja powstała z inicjatywy panów: Andrzeja Nieściora, Ireneusza Nieściora i Rafała Dziobaka, którzy odnaleźli szczątki wraku i potwierdzili historię lotu samolotu B-17G o nr 42-97465.
Źródło-www.457thbombgroup.org/Fate/RLF052.HTM Zdjęcia – www.commons.wikimedia.org, A. Nieścior
Urząd Gminy Choczewo
Boeing B-17G Flying Fortress
Dane podstawowe
Państwo – Stany Zjednoczone
Producent – Boeing Airplane Company
Typ – samolot bombowy dalekiego zasięgu
Konstrukcja – czterosilnikowy dolnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej, usterzenie klasyczne, podwozie – wciągane w locie
Załoga – 11, w tym: 2 pilotów, 1 nawigator, 1 bombardier, 1 radiooperator, 6 strzelców pokładowych
Historia
- Lata oblotu – 28 lipca 1938
- Lata produkcji – 1939 – 1945
- Wycofanie ze służby – 1958
Dane techniczne
- Napęd – 4 silniki gwiazdowe 9-cylindrowe Wright R-1820-97
- Moc – 1200 KM (883 kW) każdy
- Wymiary: Rozpiętość – 31,60 m, Długość – 22,50 m, Wysokość – 5,80 m
- Powierzchnia nośna – 131,9 m2
- Masa Własna – 16 374 kg Startowa – 29 710 kg
Osiągi
- Prędkość max. – 486 km/h
- Prędkość przelotowa – 380 km/h
- Prędkość wznoszenia – 4,6 m/s
- Pułap – 10 850 m
- Zasięg – 2 980 km (normalny)
- 5 470 km (maksymalny)
Dane operacyjne
Uzbrojenie – 13 karabinów maszynowych M-2 Browning kal. 12,7 mm
(ruchome, z tego 4 podwójnie sprzężone, w przedniej, górnej, dolnej i tylnej części kadłuba oraz dwóch bocznych stanowiskach w kadłubie) 7 985 kg bomb w komorze bombowej w środkowej części kadłuba
Użytkownicy
Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Izrael
